Angiografia. Wszystko co trzeba wiedzieć o badaniu

Angiografia to specjalistyczne badanie diagnostyczne, które polega na obrazowaniu naczyń krwionośnych przy użyciu promieni rentgenowskich. W trakcie tego badania do naczyń krwionośnych wprowadza się środek kontrastowy, który jest widoczny na zdjęciach rentgenowskich, co pozwala na dokładne zobrazowanie struktury naczyń krwionośnych. Jakie są wskazania do przeprowadzenia badania? Na czym ono polega i czy jest bolesne? Odpowiedź w artykule.

Angiografia. Wskazania do wykonania badania

Angiografia jest zalecana w wielu przypadkach, gdy konieczne jest szczegółowe obrazowanie naczyń krwionośnych w celu diagnozy, oceny zaawansowania choroby lub planowania zabiegów leczniczych. Decyzję o wykonaniu angiografii podejmuje lekarz na podstawie objawów klinicznych, wyników wcześniejszych badań oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta.

Angiografia jest ważnym narzędziem diagnostycznym w medycynie, wykorzystywanym do oceny naczyń krwionośnych i wykrywania różnych patologii. Oto główne wskazania do wykonania angiografii:

1. Choroby wieńcowe (koronarografia):

• Podejrzenie choroby niedokrwiennej serca (dusznica bolesna, zawał serca).
• Ocena stopnia zaawansowania miażdżycy w tętnicach wieńcowych.
• Przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi na sercu.
• Po zawałach serca w celu oceny stanu tętnic wieńcowych.

2. Choroby naczyń mózgowych (angiografia mózgowa):

• Podejrzenie tętniaka mózgu.
• Diagnoza i ocena malformacji tętniczo-żylnej (AVM).
• Ocena naczyń mózgowych po udarze lub w przypadku przewlekłych bólów głowy.

3. Choroby naczyń obwodowych (angiografia obwodowa):

• Podejrzenie choroby tętnic obwodowych (PAD) w kończynach.
• Ocena zmian miażdżycowych w tętnicach kończyn dolnych lub górnych.
• Przed zabiegami chirurgicznymi w obrębie kończyn, np. przed amputacją.

4. Choroby nerek (angiografia nerkowa):

• Ocena zwężeń lub tętniaków tętnic nerkowych.
• Diagnoza przyczyn nadciśnienia tętniczego, gdy podejrzewa się zmiany naczyniowe.

5. Choroby aorty (angiografia aorty):

• Podejrzenie tętniaka aorty.
• Ocena rozwarstwienia aorty.
• Ocena aorty przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi.

6. Choroby naczyń płucnych (angiografia płucna):

• Podejrzenie zatorowości płucnej.
• Diagnoza malformacji tętniczo-żylnych w płucach.

7. Przygotowanie do zabiegów interwencyjnych:

• Ocena naczyń przed planowanymi zabiegami takimi jak angioplastyka, stentowanie, czy operacje naczyniowe.
• Kontrola wyników po przeprowadzonych zabiegach interwencyjnych na naczyniach krwionośnych.

8. Krwiaki i urazy naczyniowe:

• Ocena naczyń krwionośnych w przypadku urazów, aby wykryć krwawienia lub uszkodzenia naczyń.

Angiografia. Przebieg badania

Przed przystąpieniem do angiografii konieczna jest konsultacja z lekarzem, który dokładnie oceni indywidualne ryzyko i korzyści związane z badaniem. Lekarz może również zlecić dodatkowe badania w celu oceny stanu zdrowia pacjenta i przygotowania go do procedury.

Oto jak przebiega badanie:

Przygotowanie pacjenta

Pacjent może otrzymać zalecenia dotyczące diety, przyjmowania leków czy picia płynów przed badaniem.

Podanie środka kontrastowego

Środek kontrastowy jest wprowadzany do naczyń krwionośnych przez specjalnie założony cewnik.

Obrazowanie

Wykonuje się serię zdjęć rentgenowskich, które pozwalają na uwidocznienie naczyń krwionośnych.

Analiza wyników

Lekarz analizuje obrazy w celu wykrycia ewentualnych zmian patologicznych, takich jak zwężenia, tętniaki czy zatory.

Czy angiografia jest bolesna?

Angiografia jest procedurą diagnostyczną, która może być nieco niekomfortowa, ale z reguły nie jest bolesna. Dzięki znieczuleniu miejscowemu większość pacjentów odczuwa minimalny dyskomfort. Personel medyczny dba o to, aby pacjent czuł się jak najbardziej komfortowo i bezpiecznie przez cały czas trwania badania.

Poniżej szczegóły dotyczące doświadczenia pacjenta podczas tego badania:

1. Znieczulenie miejscowe - przed wprowadzeniem cewnika do naczynia krwionośnego (najczęściej do tętnicy w pachwinie, ramieniu lub nadgarstku) pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe. Może to powodować uczucie ukłucia, podobne do zastrzyku.
2. Wprowadzenie cewnika - po znieczuleniu miejscowym pacjent może odczuwać lekkie naciski lub pociągnięcia, ale nie powinien odczuwać bólu.
3. Podanie środka kontrastowego - w trakcie podawania środka kontrastowego niektórzy pacjenci mogą odczuwać uczucie ciepła lub gorąca, które szybko mija.
4. Obrazowanie - podczas robienia zdjęć rentgenowskich pacjent powinien leżeć nieruchomo. W trakcie całego badania może być wymagane wstrzymanie oddechu na kilka sekund.

Możliwy dyskomfort i powikłania:

• Uczucie dyskomfortu - niektórzy pacjenci mogą odczuwać dyskomfort związany z leżeniem w jednej pozycji przez dłuższy czas.
• Reakcje na środek kontrastowy - rzadko mogą wystąpić reakcje alergiczne na środek kontrastowy, takie jak swędzenie, wysypka czy duszność. W takich przypadkach personel medyczny natychmiast reaguje.
• Powikłania po badaniu - po badaniu, w miejscu wprowadzenia cewnika może wystąpić krwiak, ból lub krwawienie. Są to zazwyczaj łagodne i przejściowe dolegliwości.