Znajdź lekarza psychiatrę dziecięcego

Czym zajmuje się psychiatra dziecięcy?

Psychiatra dziecięcy zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem i wsparciem dzieci oraz młodzieży z różnymi zaburzeniami psychicznymi i emocjonalnymi.

Lekarz psychiatra dziecięcy nie tylko diagnozuje i leczy te zaburzenia, ale również pomaga dzieciom radzić sobie z problemami w kontaktach z rówieśnikami, trudnościami w szkole oraz problemami rodzinnymi. Ważnym aspektem pracy tego specjalisty jest również wsparcie rodziców i opiekunów w zrozumieniu i zarządzaniu trudnościami psychicznymi ich dzieci.

Dobry psychiatra dziecięcy pełni kluczową rolę w monitorowaniu rozwoju psychicznego dziecka, identyfikacji potencjalnych problemów na wczesnym etapie i wdrażaniu odpowiednich interwencji, które mają na celu poprawę zdrowia psychicznego i ogólnej jakości życia dziecka.

Zaburzenia psychiczne u dzieci

Zaburzenia psychiczne u dzieci to poważne problemy, które mogą mieć różne przyczyny, takie jak czynniki genetyczne, biologiczne i środowiskowe. Objawy mogą obejmować problemy emocjonalne i behawioralne, takie jak nadmierne lęki, smutek, trudności w relacjach z rówieśnikami, histerię, natręctwa, problemy z odżywianiem, dolegliwości somatyczne (np. bóle głowy, bóle brzucha, zaburzenia snu itd.) czy moczenie nocne. Wyróżnamy następujące zaburzenia psychiczne:

• Zaburzenia rozwojowe to szeroka grupa schorzeń, które wpływają na rozwój psychiczny, fizyczny lub społeczny jednostki.
  • ADHD to zaburzenie charakteryzujące się problemami z koncentracją, nadmierną aktywnością i impulsywnością. Dzieci z ADHD mogą mieć trudności z utrzymaniem uwagi, często przerywają innych i mają problemy z kontrolą swoich zachowań.
  • Autyzm to zaburzenie rozwoju społecznego, komunikacyjnego i behawioralnego u dzieci. Osoby z autyzmem mogą mieć trudności w nawiązywaniu relacji, zrozumieniu emocji i komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Charakterystyczne objawy to powtarzalne zachowania i intensywne zainteresowania.
  • Zespół Aspergera to łagodniejsze zaburzenie z zakresu autyzmu, charakteryzujące się trudnościami w interakcjach społecznych i zrozumieniu subtelnych aspektów komunikacji. Dzieci z tym zespołem mogą wykazywać normalny lub ponadprzeciętny rozwój intelektualny, ale także mogą mieć intensywne zainteresowania. Pomimo relatywnie dobrej funkcjonowania w życiu codziennym, osoby z zespołem Aspergera mogą potrzebować wsparcia w rozwijaniu umiejętności społecznych i przystosowaniu się do różnych środowisk.
• Zaburzenia lękowe u dzieci mogą przybierać różne formy, takie jak lęk separacyjny, fobie specyficzne, lęk społeczny czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Objawiają się one intensywnym, przewlekłym lękiem, który jest nieproporcjonalny do sytuacji i trudny do kontrolowania. Może to przejawiać się w silnym strachu przed oddzieleniem od rodziców, nadmierną obawą przed oceną przez innych czy natrętnymi myślami i zachowaniami. Zaburzenia lękowe mogą prowadzić do unikania sytuacji społecznych, trudności w szkole i obniżenia jakości życia dziecka.
• Zaburzenia zachowania u dzieci to powtarzające się wzorce zachowań, które naruszają normy społeczne i prawa innych. Dzieci z tymi zaburzeniami mogą przejawiać agresję, dewastację mienia, kłamstwa, kradzieże, nieposłuszeństwo wobec autorytetów oraz buntowniczość wobec dorosłych. Problemy z przestrzeganiem zasad i autorytetów mogą prowadzić do konfliktów w szkole i z prawem. Takie zachowania mogą być objawem głębszych problemów emocjonalnych, prowadząc do izolacji społecznej i pogłębiając trudności w relacjach międzyludzkich.
• Zaburzenia emocjonalne natomiast dotyczą problemów z regulacją emocji. Dzieci z tymi zaburzeniami mogą doświadczać nadmiernego lęku, smutku, złości lub irytacji, które nie są adekwatne do sytuacji i utrzymują się przez dłuższy czas. Mogą one przejawiać się w postaci nastrojów depresyjnych, stanów lękowych, nadmiernej drażliwości lub nawet gwałtownych wybuchów złości. Zaburzenia emocjonalne mogą również prowadzić do trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z rówieśnikami, co z kolei może potęgować poczucie izolacji i niepewności.
• Zaburzenia psychotyczne to grupa schorzeń psychicznych charakteryzujących się utratą kontaktu z rzeczywistością, często objawiającą się w postaci omamów i urojeń
  • Schizofrenia dziecięca to rzadkie i poważne zaburzenie psychiczne, które pojawia się przed 18. rokiem życia, często już w wieku kilkunastu lat. Objawy mogą obejmować halucynacje, urojenia, dezorganizację myślenia i zachowania, a także trudności w nauce i relacjach społecznych. Diagnoza jest trudna, ponieważ objawy mogą przypominać inne zaburzenia rozwojowe.
• Zaburzenia nastroju
  • Depresja dziecięca ma inne objawy niż u dorosłych i może objawiać się poprzez smutek, wycofanie, utratę zainteresowania aktywnościami, problemy ze snem i apetytem, spadek energii, niskie poczucie własnej wartości oraz trudności w relacjach. Czasem dzieci mogą mieć myśli samobójcze lub dokonywać samookaleczeń. Rozpoznanie depresji u dzieci jest trudne, ponieważ jej objawy mogą być mylnie interpretowane jako normalne zachowania rozwojowe.
  • Mania to stan intensywnego pobudzenia emocjonalnego, charakterystyczny dla zaburzeń nastroju, takich jak choroba afektywna dwubiegunowa. Osoby w fazie manii często doświadczają euforii, nadmiernej energii, szybkiego tempa myślenia oraz impulsywnego zachowania, co może prowadzić do ryzykownych działań. Chociaż mania może na krótko zwiększać produktywność, jej długotrwały przebieg może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia i życia.
  • Choroba afektywna dwubiegunowa to zaburzenie nastroju charakteryzujące się naprzemiennymi epizodami manii i depresji. W fazie manii osoba może doświadczać nadmiernej euforii, pobudzenia i ryzykownych zachowań, natomiast w fazie depresji odczuwa głębokie przygnębienie, brak energii i utratę zainteresowania codziennymi aktywnościami.
  • Sezonowe zaburzenia afektywne to rodzaj depresji, który występuje cyklicznie, zazwyczaj w miesiącach jesienno-zimowych, kiedy ilość światła słonecznego jest znacznie ograniczona. Osoby cierpiące na SAD mogą doświadczać objawów takich jak obniżony nastrój, zmęczenie, problemy z koncentracją oraz wzmożony apetyt, często na węglowodany.
• Zaburzenia odżywiania to poważne problemy psychiczne, które dotyczą nie tylko fizycznego aspektu jedzenia, ale także głęboko zakorzenionych trudności emocjonalnych i psychologicznych. Najczęściej dotyczą one dzieci i młodzieży, ale mogą występować również u dorosłych.
  • Anoreksja polega na celowym ograniczaniu przyjmowania pokarmów, co prowadzi do znacznego spadku masy ciała. Osoby cierpiące na anoreksję mają intensywny lęk przed przybraniem na wadze i często postrzegają swoje ciało jako znacznie grubsze, niż jest w rzeczywistości. Ta zaburzona percepcja ciała oraz ekstremalne diety i intensywne ćwiczenia mogą prowadzić do poważnych niedoborów żywieniowych, osłabienia organizmu i wielu komplikacji zdrowotnych, w tym uszkodzenia narządów wewnętrznych.
  • Bulimia to kolejne poważne zaburzenie odżywiania, które charakteryzuje się cyklami przejadania się, po których następują próby pozbycia się nadmiaru spożytego jedzenia poprzez wymioty, nadmierne ćwiczenia lub używanie środków przeczyszczających. Osoby z bulimią często doświadczają poczucia wstydu i winy związanych z epizodami objadania się, co prowadzi do dalszych zaburzeń emocjonalnych i psychicznych.
  • Zespół jedzenia kompulsywnego polega na regularnym przejadaniu się bez późniejszych prób kompensacyjnych. Osoby z tym zaburzeniem często jedzą duże ilości jedzenia, nawet gdy nie są głodne, co może prowadzić do nadwagi lub otyłości, a także problemów zdrowotnych związanych z nadmiernym spożywaniem kalorii.

Jak przygotować się do wizyty?

Przygotowanie do wizyty u psychiatry dziecięcego jest kluczowe, aby maksymalnie wykorzystać czas konsultacji i zapewnić jak najlepszą opiekę dla dziecka. Oto kilka kroków, które mogą pomóc w przygotowaniu:

1. Zbierz dokumentację medyczną: Przynieś wszelkie wcześniejsze diagnozy, wyniki badań, raporty ze szkoły, notatki od nauczycieli, terapeuty lub innego specjalisty, który pracował z dzieckiem. To pomoże lekarzowi lepiej zrozumieć historię zdrowia dziecka i jego obecne trudności.
2. Przygotuj listę objawów: Zanotuj wszystkie objawy, które zauważyłeś u dziecka, nawet te, które mogą wydawać się nieistotne. Zwróć uwagę na zmiany w zachowaniu, nastroju, nawykach żywieniowych, śnie i interakcjach społecznych. Warto również zanotować, kiedy objawy się pojawiły, jak często występują i w jakich sytuacjach są szczególnie widoczne.
3. Zastanów się nad historią rodzinną: Psychiatra może zapytać o historię zaburzeń psychicznych w rodzinie. Przygotuj informacje o ewentualnych problemach zdrowotnych, psychicznych lub behawioralnych wśród bliskich krewnych.
4. Zbierz pytania i wątpliwości: Sporządź listę pytań, które chciałbyś zadać psychiatrze. Mogą one dotyczyć diagnozy, planu leczenia, prognoz na przyszłość, a także codziennego radzenia sobie z trudnościami, z którymi boryka się Twoje dziecko.
5. Przygotuj dziecko na wizytę: W zależności od wieku i zrozumienia dziecka, wyjaśnij mu, dlaczego idziecie do lekarza. Możesz powiedzieć, że lekarz chce pomóc mu czuć się lepiej i że będzie rozmawiał z nim o tym, co go martwi. Ważne jest, aby dziecko czuło się bezpieczne i wiedziało, że wizyta ma na celu jego dobro.
6. Weź ze sobą coś, co uspokaja dziecko: Jeśli dziecko ma ulubioną zabawkę, książkę lub inny przedmiot, który pomaga mu się zrelaksować, weź go ze sobą. Może to pomóc złagodzić ewentualny stres związany z wizytą.
7. Zaplanuj czas po wizycie: Wizyta u psychiatry może być emocjonalnie wymagająca zarówno dla dziecka, jak i dla Ciebie. Zaplanuj coś spokojnego po wizycie, co pozwoli Wam obojgu odpocząć i przetworzyć to, co zostało omówione.

Dobre przygotowanie do wizyty u psychiatry dziecięcego pomoże w lepszej diagnozie i stworzeniu efektywnego planu leczenia. Twoje zaangażowanie i współpraca z lekarzem są kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia Twojego dziecka.

Jak wygląda pierwsza wizyta?

Pierwsza wizyta u psychiatry dziecięcego jest kluczowym krokiem w procesie diagnozy i leczenia problemów psychicznych lub emocjonalnych dziecka. Oto, czego można się spodziewać podczas tego spotkania:

1. Powitanie i wprowadzenie: Psychiatra dziecięcy zwykle rozpoczyna wizytę od przywitania rodziny i przedstawienia się. Może krótko opisać swoją rolę oraz to, jak będzie przebiegać wizyta, aby zarówno rodzice, jak i dziecko czuli się komfortowo i wiedzieli, czego się spodziewać.
2. Rozmowa z rodzicami: Na początku wizyty psychiatra dziecięcy przeprowadza rozmowę głównie z rodzicami lub opiekunami, aby uzyskać dokładny obraz problemów dziecka. Będzie pytał o historię zdrowotną dziecka, jego rozwój, relacje rodzinne, wyniki w szkole, a także o wszelkie objawy, które są powodem konsultacji. Może również zapytać o historię rodzinną zaburzeń psychicznych, aby lepiej zrozumieć kontekst, w jakim dziecko funkcjonuje.
3. Rozmowa z dzieckiem: Psychiatra zazwyczaj spędza czas na rozmowie bezpośrednio z dzieckiem. W zależności od wieku i poziomu rozwoju dziecka, rozmowa ta może mieć formę luźnej rozmowy, podczas której dziecko może bawić się lub rysować, co pomaga mu się zrelaksować. Lekarz stara się nawiązać z dzieckiem kontakt, aby zrozumieć jego perspektywę i poczuć, w jaki sposób przeżywa swoje trudności. W przypadku młodszych dzieci może to obejmować obserwację zabawy, co może dostarczyć informacji o emocjach i zachowaniach dziecka.
4. Ocena rozwoju i stanu psychicznego: Psychiatra może zadać dziecku i rodzicom pytania dotyczące jego codziennych aktywności, umiejętności społecznych, zachowań oraz nastroju. Czasami może używać standardowych narzędzi diagnostycznych lub testów, aby ocenić stan psychiczny dziecka. Te narzędzia pomagają zidentyfikować konkretne problemy i ustalić, czy spełnione są kryteria diagnostyczne dla określonych zaburzeń.
5. Omówienie wstępnych wniosków: Po zebraniu wszystkich informacji psychiatra zazwyczaj dzieli się swoimi wstępnymi wnioskami z rodzicami. Może to obejmować sugestie dotyczące dalszych badań, diagnozy lub pierwszych kroków w leczeniu. Jeśli potrzebna jest dalsza diagnostyka, lekarz może skierować dziecko do innych specjalistów, takich jak psycholog, neurolog czy logopeda.
6. Plan leczenia i zalecenia: Na końcu wizyty psychiatra może zaproponować wstępny plan leczenia, który może obejmować terapię, zmiany w codziennych rutynach, wsparcie szkolne lub, w niektórych przypadkach, farmakoterapię. Lekarz wyjaśni, jakie są cele leczenia i jak rodzice mogą wspierać swoje dziecko w tym procesie.
7. Czas na pytania: Psychiatra zawsze daje czas na zadawanie pytań przez rodziców. To moment, w którym można rozwiać wszelkie wątpliwości dotyczące diagnozy, leczenia lub dalszych kroków.

Pierwsza wizyta u psychiatry dziecięcego to często początek dłuższego procesu diagnozy i leczenia. Ważne jest, aby nawiązać otwartą i zaufaną relację z lekarzem, co pomoże dziecku w osiągnięciu jak najlepszych rezultatów terapeutycznych.

Psychoterapia i inne formy leczenia

Psychoterapia i inne formy leczenia są kluczowymi elementami w leczeniu zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży. Każde dziecko jest inne, dlatego metody leczenia są dostosowane do indywidualnych potrzeb, objawów i sytuacji życiowej pacjenta. Oto przegląd najczęściej stosowanych form leczenia:

• Psychoterapia to forma leczenia zaburzeń psychicznych i emocjonalnych poprzez rozmowy i interakcje z wykwalifikowanym terapeutą. Jej celem jest zrozumienie i zmiana myśli, uczuć oraz zachowań, które wpływają na jakość życia pacjenta.
  • Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): Jest to jedna z najczęściej stosowanych metod psychoterapeutycznych w leczeniu zaburzeń u dzieci. CBT koncentruje się na identyfikowaniu i modyfikowaniu negatywnych wzorców myślenia oraz zachowań, które przyczyniają się do problemów emocjonalnych i behawioralnych. Dziecko uczy się nowych sposobów radzenia sobie ze stresem, lękiem, czy trudnościami w relacjach z innymi.
  • Terapia rodzinna: Ta forma terapii angażuje całą rodzinę w proces leczenia. Celem jest poprawa komunikacji i dynamiki rodzinnej, a także rozwiązanie problemów, które mogą wpływać na zdrowie psychiczne dziecka. Terapia rodzinna jest szczególnie przydatna, gdy problemy dziecka są związane z relacjami wewnątrz rodziny.
  • Terapia psychodynamiczna: Choć rzadziej stosowana u dzieci, ta forma terapii bada, jak nieświadome konflikty emocjonalne i wcześniejsze doświadczenia wpływają na aktualne zachowanie i emocje dziecka. Terapia psychodynamiczna może być przydatna w zrozumieniu głębszych przyczyn problemów psychicznych.
  • Leczenie farmakologiczne: W niektórych przypadkach, szczególnie gdy zaburzenia są poważne i wpływają na codzienne funkcjonowanie dziecka, psychiatrzy mogą zalecić leczenie farmakologiczne. Leki mogą być stosowane w połączeniu z psychoterapią, aby pomóc w regulacji nastroju, zmniejszeniu objawów lęku, depresji czy ADHD. Ważne jest, aby leczenie farmakologiczne było prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarza, z regularnym monitorowaniem efektów i ewentualnych skutków ubocznych.
• Interwencje edukacyjne i behawioralne to strategie stosowane w celu poprawy funkcjonowania dzieci i dorosłych z różnymi zaburzeniami rozwojowymi lub behawioralnymi.
  • Wsparcie szkolne: Dzieci z zaburzeniami psychicznymi często potrzebują wsparcia w środowisku szkolnym. Może to obejmować indywidualne plany edukacyjne (IEP), dodatkową pomoc nauczycieli czy specjalistyczne programy, które pomagają dziecku radzić sobie z trudnościami w nauce lub w relacjach z rówieśnikami.
  • Trening umiejętności społecznych: Jest to forma terapii, która uczy dzieci, jak efektywnie komunikować się, współpracować i radzić sobie w sytuacjach społecznych. Jest to szczególnie przydatne dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, które mogą mieć trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji.
  • Terapia zajęciowa i rehabilitacja behawioralna: Obejmuje różnorodne interwencje mające na celu rozwój umiejętności życiowych i adaptacyjnych, które pomagają dziecku funkcjonować lepiej w codziennym życiu.
• Inne formy wsparcia
  • Grupy wsparcia: Zarówno dzieci, jak i rodzice mogą skorzystać z udziału w grupach wsparcia. Dzieci mogą dzielić się swoimi doświadczeniami z rówieśnikami, którzy mają podobne problemy, co często daje poczucie zrozumienia i wsparcia. Rodzice z kolei mogą uzyskać wsparcie emocjonalne oraz praktyczne porady od innych rodziców w podobnej sytuacji.
  • Edukacja rodziców: Często ważnym elementem leczenia jest edukacja rodziców na temat zaburzeń, z którymi boryka się ich dziecko, oraz nauka strategii, które mogą pomóc w codziennym zarządzaniu trudnościami.

Efektywne leczenie zaburzeń psychicznych u dzieci często wymaga wieloaspektowego podejścia, łączącego psychoterapię, interwencje edukacyjne, wsparcie rodzinne oraz, w razie potrzeby, farmakoterapię. Kluczowe jest dostosowanie planu leczenia do indywidualnych potrzeb dziecka i regularna ocena postępów, aby zapewnić jak najlepsze wsparcie i pomoc w rozwoju młodego pacjenta.

Jak znaleźć dobrego specjalistę?

Znalezienie dobrego psychiatry dziecięcego jest kluczowe dla zapewnienia skutecznej opieki i leczenia Twojego dziecka. Oto kilka kroków, które mogą pomóc w wyborze odpowiedniego lekarza:

1. Zasięgnij opinii od zaufanych osób: Rozpocznij od rozmowy z rodziną, przyjaciółmi lub innymi rodzicami, którzy mogą mieć doświadczenie w szukaniu specjalisty psychiatrii dziecięcej. Osobiste rekomendacje mogą być bardzo wartościowe, ponieważ opierają się na realnych doświadczeniach.
2. Konsultacja z lekarzem rodzinnym lub pediatrą: Lekarz rodzinny lub pediatra często jest pierwszym punktem kontaktu i może skierować Cię do specjalisty, którego uważa za kompetentnego. Mogą oni również znać lokalnych specjalistów, którzy mają dobre opinie i doświadczenie w leczeniu dzieci. Po uzyskaniu rekomendacji możesz sprawdzić profil polecanego specjalisty na Medfile, aby dowiedzieć się więcej o jego doświadczeniu i dostępności.
3. Sprawdź kwalifikacje i doświadczenie: Kiedy już znajdziesz potencjalnych specjalistów, sprawdź ich kwalifikacje i doświadczenie. Na platformie Medfile możesz przeglądać szczegółowe profile lekarzy, zawierające informacje o ich wykształceniu, certyfikatach oraz specjalizacji. Dzięki temu masz pewność, że wybierasz osobę o odpowiednich kompetencjach.
4. Przeczytaj opinie pacjentów: Wiele stron internetowych oferuje recenzje i opinie pacjentów na temat lekarzy. Choć opinie te mogą być subiektywne, dają pewien obraz tego, jak dany specjalista podchodzi do swoich pacjentów i jakiego rodzaju wsparcia można się spodziewać.
5. Zwróć uwagę na lokalizację i dostępność: Wybierając specjalistę, weź pod uwagę lokalizację jego gabinetu oraz dostępność terminów wizyt. Platforma Medfile pozwala na łatwe filtrowanie wyników wyszukiwania pod kątem lokalizacji i dostępnych terminów, co znacznie ułatwia znalezienie lekarza w dogodnym dla Ciebie miejscu i czasie.
6. Zorientuj się w kosztach: Upewnij się, że znasz koszty związane z wizytami i leczeniem u wybranego specjalisty.

Znalezienie dobrego specjalisty może być procesem, ale warto poświęcić czas na poszukiwania, aby mieć pewność, że Twoje dziecko otrzyma najlepszą możliwą opiekę. Platforma Medfile może znacząco ułatwić ten proces, oferując narzędzia do znalezienia i skontaktowania się z odpowiednim specjalistą.

Ile kosztuje wizyta u psychiatry dziecięcego?

Koszt wizyty u psychiatry dziecięcego w Polsce może się znacznie różnić w zależności od kilku czynników. Przede wszystkim, jeśli wizyta odbywa się w ramach prywatnej praktyki, cena zazwyczaj waha się od 150 do 300 zł za godzinę. W dużych miastach, takich jak Warszawa, Kraków czy Wrocław, ceny mogą być wyższe, osiągając nawet 400-500 zł za sesję. W przypadku konsultacji online, na przykład przez platformy takie jak Medfile, koszty są często nieco niższe, zwykle oscylują między 120 a 250 zł za wizytę.

Jeśli korzystasz z usług psychiatry dziecięcego w ramach publicznej służby zdrowia (NFZ), wizyta jest bezpłatna, choć może wiązać się z długim czasem oczekiwania na termin. Czynniki takie jak lokalizacja gabinetu oraz doświadczenie specjalisty również wpływają na koszt wizyty. W mniejszych miejscowościach ceny mogą być niższe, natomiast renomowani specjaliści o dużym doświadczeniu często pobierają wyższe stawki.

Jak umówić wizytę i co warto wiedzieć?

Umówienie wizyty u psychiatry dziecięcego to ważny krok, który może pomóc w rozwiązaniu problemów emocjonalnych lub behawioralnych Twojego dziecka.

Większość gabinetów oferuje możliwość umówienia wizyty przez telefon. Coraz więcej specjalistów umożliwia również rezerwację wizyty online, co jest wygodnym rozwiązaniem, szczególnie jeśli korzystasz z platform takich jak Medfile, gdzie proces ten jest szybki i intuicyjny.

Podczas umawiania wizyty upewnij się, że masz przygotowaną niezbędną dokumentację medyczną dziecka, taką jak wcześniejsze diagnozy, wyniki badań czy raporty ze szkoły. Te dokumenty mogą być wymagane przez specjalistę, aby lepiej zrozumieć historię zdrowotną Twojego dziecka.

Przed wizytą warto przygotować się do spotkania, aby w pełni wykorzystać czas z psychiatrą. Zbierz informacje na temat objawów, które obserwujesz u dziecka, takich jak zmiany w zachowaniu, nastroju, czy problemach w szkole. Zastanów się również nad historią rodzinną, zwłaszcza jeśli w rodzinie występowały zaburzenia psychiczne. Przygotuj listę pytań, które chciałbyś zadać lekarzowi, aby lepiej zrozumieć sytuację swojego dziecka i możliwości leczenia.

Warto także porozmawiać z dzieckiem o nadchodzącej wizycie, wyjaśniając, że celem spotkania jest pomoc w zrozumieniu i rozwiązaniu problemów, które mogą go martwić. Upewnij się, że dziecko czuje się bezpieczne i wie, że jego uczucia są ważne.

W dniu wizyty zabierz ze sobą niezbędne dokumenty oraz coś, co może uspokoić dziecko, na przykład ulubioną zabawkę lub książkę. To może pomóc złagodzić stres związany z wizytą.

Umówienie wizyty i odpowiednie przygotowanie się do niej zwiększa szanse na to, że spotkanie będzie skuteczne i przyniesie oczekiwane rezultaty w procesie leczenia Twojego dziecka.

Nie czekaj - znajdź dobrego psychiatrę dziecięcego na na naszej platfomie!